Op maandag 5 september vertrokken we naar Bari. De fietsen in fietskoffers in het bagageruim, en wij in het vliegtuig. In Bari maakten we de eerste dagen op eigen houtje een paar ritjes. Bari en directe omgeving vonden we niet heel bijzonder en het wachten was eigenlijk op het begin van de échte fietsvakantie! Donderdag was het zover: de ontmoeting met de rest van de groep en reisbegeleider Rutger. Het was direct gezellig en dronken een heerlijk glas rode wijn tijdens de kennismaking. Een goed begin van deze fietsvakantie!
Etappe 1: land van de trulli en druivenvelden
Vrijdag 9 september vertrokken we voor de eerste rit richting Martina Franca (91km, 1080hm). Eenmaal Bari achter ons gelaten werden de fietsroutes steeds mooier. We fietsten lang tussen druivenvelden en kwamen niemand tegen. Verder staat Puglia bekend om de trulli, met als hoofdstad Alberobello. Dit zijn speciale ronde huisjes met een puntdak. Het was deze dag érg warm, en helaas kreeg ik een lekke band. De fietsenmaker moest er aan te pas komen omdat er nieuw velglint in moest. In een superklein fietsenwinkeltje kregen we er flessen koud drinkwater en pruimen bij cadeau, waar vind je zoiets?
Etappe 2: Natuurgebied Terra delle Gravina en Matera
Zaterdag 10 september ging de tweede rit naar Matera (88km, 880hm). Gelukkig was de zon daarbij iets minder overvloedig aanwezig, zodat het meteen veel fijner was om te fietsen. Dat we verder het binnenland in gingen was goed merkbaar: wat een rust overal, heerlijk! We fietsen volledig door een groot natuurgebied ‘Terra delle Gravina’. Aan het einde van de route maakten we nog een klein ommetje om te genieten van het uitzicht op de stad Matera, waar 9000 jaar oude grotwoningen het stadsbeeld sieren. Na aankomst in de schattige b&b in de stad hadden we ook nog tijd om lopend de stad te bewonderen. Prachtig!
Etappe 3: niemandsland naar Potenza en steil klimmen
Zondag 11 september stond er weer een mooie route op de planning (94km, 1400hm). Dat we nu echt in het verlaten binnenland zaten, merkten we vooral toen de enige optie voor lunch ver op een verlaten landweg zat. En wat we toen meemaakten was ongekend. We kwamen in een soort hemelse b&b/villa terecht waar het heerlijke eten maar bleef komen. Gelukkig ook maar, want als toetje moest er nog een behoorlijk stukje geklommen worden. Maar toen we de eindbestemming van de dag eenmaal bereikt hadden, wisten we wel: we zijn op de helft, en morgen hebben we rustdag (en we hebben die dag ook echt bijna niets gedaan).
Etappe 4: Door de Apennijnen en Passo Sentinella
Dinsdag 13 september moesten we echter weer verder, en hoewel de rit op papier zwaar leek (89km, 1530hm), viel dat in werkelijkheid erg mee. Er zaten best wat klimmetjes in, maar ze waren eigenlijk allemaal prima te doen. We genoten dan ook volop van deze enerverende dag, want we reden wel een keer écht verkeerd met zijn allen, en we raakten Joost een keer kwijt. Maar de slotklim van de dag was heerlijk om te doen (samen met Tessa omhoog gefietst) en de door Strava beloofde 20% klim bleek er gelukkig niet te zijn . Toen we ook nog eens arriveerden bij een b&b met een fantástisch uitzicht, was dat een mooi einde van alweer een topdag.
Etappe 5: Fietsen door Paestum en langs de kust richting Salerno
Woensdag 14 september was sowieso een feestje, want Joost was jarig! De etappe (82km, 390hm) begon met een afdaling, gevolgd door het enige klimmetje van de dag met bovenop uiteraard gebak. Vervolgens fietsten we naar Paestum, waar we drie prachtige tempels uit de Griekse oudheid bewonderden. Alweer zo’n bijzondere plek! Kort daarna zagen we voor het eerst de zee aan de andere kant van het land, en rustig reden we langs de kust naar Salerno, waar we vrij vroeg aankwamen. Daardoor was er ook nog tijd voor een wandeling door de wijk met street art, helemaal top.
Etappe 6: Fietsen langs de Amalfikust en Agerola
Donderdag 15 september was alweer de laatste officiële fietsdag (90km, 1380hm) van onze reis met Rudi Rides. Langs de Amalfikust was een belevenis, en wat waren we blij dat we niet in een auto of bus zaten! Zo konden we af en toe stoppen voor een foto, én bij de gebakjeshemel waar Joost niet kon kiezen en dus maar twee taartjes nam . De laatste klim van de reis was een mooie, en doordat het een beetje regende was het ook niet te warm. Na de afdaling kwamen we direct in de drukte terecht, die niet meer ophield tot aan de b&b, middenin het centrum van Napels. Op weg naar het centrum kwamen we wel meteen langs een paar van de grootste en mooiste street art werken van Napels. Geweldig . Het fietsen door de stad was enorm hectisch, en we besloten spontaan om de fiets de laatste dagen niet meer te gebruiken. Wát een gekkenhuis! Maar we kwamen voldaan aan en waren blij dat we het alle vier zonder problemen gered hebben de hele week (op 423 lekke banden na ).
Te voet door Napels om de fietsvakantie af te maken
Vrijdag 16 september waagden we ons dan maar te voet in de gekte van de stad. We werden ondergedompeld in een zee van geluid, geur en beeld. De toeterende auto’s, overal tussendoor scheurende scooters, hard pratende inwoners, sirenes van ambulances, straatmuzikanten, je voelde je onderdeel van een film. Maar de geuren zorgden ervoor dat je wist dat je er écht was: van heerlijke parfums, schone was, pizza’s, vers gekruide pastagerechten, zoete gebakjes tot uiteraard de minder aangename luchtjes als uitlaatgassen, rondzwervend vuilnis en zwetende Napolitanen. Omdat we hadden gelezen dat Napels een paar prachtige metrostations heeft, deden we ook een ritje met de metro, en vooral station Toledo was inderdaad schitterend. We verbaasden ons daarna over de verering van Maradona die overal in de stad overduidelijk aanwezig is en zagen ook nog een deel van ondergrondse overblijfselen van de Romeinen. ‘s Avonds genoten we eerst van een lokaal aperitief op een terrasje en aten daarna heerlijke pasta op het gezellige Piazza Bellini.
Optioneel: extra dagen rondom Napels
Zaterdag 17 september besloten we de stad even de stad te laten: we namen de bus naar Herculaneum, een dorpje aan de andere kant van de Vesuvius dat net als Pompei in 79 na Christus door lava bedekt werd, maar waar veel meer hele huizen zijn overgebleven. Prachtig om doorheen te kunnen lopen! In de middag begaven we ons weer in de drukte van de stad, en zagen we onder andere het Maradona pleintje én ook weer veel street art. We aten ‘s avonds bij hetzelfde restaurant als de dag ervoor. Zondag 18 september namen we in de ochtend eerst afscheid van reisgenote Tessa, die met de trein naar huis vertrok. Daarna besloten we tóch nog een stukje te fietsen, via de minst drukke kant de stad uit langs de kust. We namen ook nog even een kijkje bij het voetbalstadion en genoten verder wel van de mooie vergezichten maar kwamen toch weer tot de conclusie dat in de stad fietsen niet het beste tijdverdrijf is. Maandag 19 september hadden we nog een paar uurtjes voor we naar het vliegveld moesten. We aten nog een laatste gebakje bij Poppella, zagen wat van de voorbereidingen van de Napolitaanse feestdag voor San Gennaro en liepen per ongeluk ook nog tegen zijn street art portret aan, prachtig! Daarna was het tijd voor de taxi naar het vliegveld. Vanuit het vliegtuig kregen we als toetje nog een laatste prachtige uitkijk op de Vesuvius én op nóg één van de gigantische street arts die Napels rijk is. En daarmee zat ook voor ons deze bijzonder mooie vakantie erop .
Volgend jaar zelf mee naar Zuid-Italië?
Dit verhaal, volledig geschreven door Manon vanuit haar eigen ervaring bied je hopelijk een inkijk in een fietsvakantie met Rudi Rides. De foto’s zijn een combinatie uit mijn eigen fotocollectie en die van Manon, uiteraard met haar goedvinden. Wil jij nou ook mee? Er zijn nog twee plekken voor de fietsvakantie in april 2023 en we gaan nog een keer in september 2023. Schrijf je in voor de nieuwsbrief om als eerste op de hoogte te zijn van inschrijvingen.
Reviews van de deelnemers (TripAdvisor)
Tessa (44) ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️“Op de racefiets het zuiden van Italië ontdekken bleek nog unieker dan ik me vooraf had bedacht. Door de mooie routes van Rutger voel je je echt onderdeel van het prachtige en steeds veranderende landschap en wil je het liefst blijven afstappen om alles vast te leggen. Om Napels te bereiken moesten er naast kilometers ook aardig wat hoogtemeters afgelegd worden, maar alle inspanningen werden beloond met cornetto’s, pasta, pizza, espresso, rode wijn en Crodino-tonic, plonzen in het zwembad en superfijne B&B’s. Ik heb een heerlijke week gehad, ben nog verliefder op Italië én wielrennen geworden en zou het morgen zo weer doen!!”
Joost (65) ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️“Het begin van de tocht was voor mij een beetje te warm waardoor ik te weinig oog had voor het landschap. Na 2 dagen veranderde dat. De omgeving was fantastisch en voor Rutger was geen moeite te veel om het ons naar de zin te maken. In Minori hadden we een koffiestop in de gebakjeshemel. Geweldig. Ook de b&b’s waren top. De Amalfikust was echt een sprookje. Alleen de aankomst in Napels was even wennen. Wat een hectiek. Al met al een top week.”
Manon (52) ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️“We had a fantastic week with Rutger in Southern Italy. We have enjoyed cycling in beautiful surroundings. We not only enjoyed the cycling and the highlights along the way, but also the fantastic food and drinks everywhere. Rutger takes care of everything so you don’t have to worry about anything. For cycling enthusiasts this is the Valhalla 😀”
Bekijk hier de TripAdvisor pagina van Rudi Rides
