Vorige maand was het voor velen vakantie. En de favoriete bestemming was met kop en schouders Italië. De fiets zat voor velen van jullie in de bagage, zo ook door Gerrit. In dit blog vertelt hij over zijn ervaring op zijn ronde over de Passo del Vivione, en deelt hij een mooie fietsroute die jij ook kan gebruiken als je binnenkort naar Italië gaat.

Fietsen door de Italiaanse Alpen: Croce di Salven en Passo del Vivione

Voor Rudi Rides is het geen onbekend gebied waar ik doorheen heb gefietst: de Italiaanse Alpen tussen de bekende meren zoals het Iseomeer en Gardameer. Zo is dit ook de bestemming van de meest uitdagende fietsvakantie in Italië van dit jaar. In 5 etappes worden bijna 7000 hoogtemeters overbrugd in 370 kilometer. Zelf hebben wij niet de conditie om zoveel kilometer en hoogtemeters in een week af te leggen, en de leeftijd begint ook te tellen, dus doen wij het wat rustiger aan.

Begint: vlakbij het Iseomeer

Zoals gezegd begint de fietstocht in Breno, een kleine plaats in de provincie Brescia, regio Lombardije, met 5.000 inwoners. Het ligt vlakbij het Iseomeer: op slechts 30 kilometer ten noordoosten van Lovere, dat aan het Iseomeer ligt. Parkeer de auto in Breno, of fiets vanaf Lovere de extra kilometers, en vertrek vol goede moed, maar vooral met goede water- en voedselvoorraad. Wij fietsten de route in westelijke richting met de klok mee. Op deze manier fiets je rondom de bergtop de Concarena (2549 meter) en ‘Cimone della Bagozza’ (2409 meter).

Croce di Salven: onregelmatige klim met mooie uitzichten op Oglio

We vertrekken redelijk op tijd richting Malegno alwaar de eerste klimkilometers op ons liggen te wachten voor de Croce di Salven. De SP5 die we volgen is een goede en breed geasfalteerde weg en stijgt over grote delen gemiddeld 8%. Hierdoor krijgen we snel een mooi uitzicht op het dal van de Oglio. Over de gehele klim van bijna 15 kilometer is het stijgingspercentage 5,8%. Na 11 km passeren we het toeristische dorpje Borno. Dit dorpje heeft een prachtig historisch centrum met kleine pleinen. In het midden van ieder plein is een waterput te vinden. Het dorp heeft ook wintersportfaciliteiten op de hellingen van de Monte Altissimo. Na dit dorp klimt de weg nog enkele kilometers door tot aan de Croce di Salven,zoals de naam van de klim. Vanaf dit punt begint de afdaling. Als de het wegnummer verandert van SP5 in SP59 wordt de weg wat smaller en bochtiger. Ook gaat het dan weer enigszins op en af.

Deel 1: Passo del Vivione: via rustige wegen klimmen naar Schilpario

13 km na Borno gaat de route rechtsaf en vanaf de splitsing volgen we de SP294. Dit is een wat drukker stukje in het dal, maar na enkele kilometers bij Dezzolo is het verkeersaanbod minder groot. Er is ook een alternatieve route via de SP60 (binnendoor). Dit is een prachtige route, maar de kwaliteit van het wegdek laat nogal te wensen over. Wij kozen daarom voor de eerder genoemde SP294.

Het is heerlijk om tot aan Santuario della Madonnina di Colere de benen nog een beetje te ontspannen. Vlak na het passeren van deze kerk begint weer het echte klimwerk. Eerst passeren we de brug over een rivier en daarna voert de weg ons naar het langlaufdorpje Schilpario. We hebben er dan bijna 9 km klimmen opzitten. Op het marktplein tegenover de kerk doen wij ons tegoed aan een heerlijke Italiaanse espresso bij een pasticceria. We eten flink bij, want de extra energie hebben we zeker nodig voor het vervolg van de klim richting Passo Vivione.

Deel 2: Een onvergetelijke ervaring naar de top van Passo del Vivione

Wat volgt is een onvergetelijke ervaring van 13 km. De eerste kilometers zijn nog te omschrijven als gewoon, maar vanaf het mineraalmuseum Gaffione kronkelt een onoverzichtelijk, smalle, bochtige weg naar de top. Mooie vergezichten, maar ook een wegdek waarop het beter klimmen is dan dalen. Voor auto’s is het onmogelijk om elkaar te passeren en zij moeten gebruik maken van de spaarzame inhaalzones. Bovenop de pas aangekomen heb je een weidse blik op de prachtige heuvels en bergen. Als toetje is het leuk om tegenover het “Rifugio” de houten dieren te bekijken die door een plaatselijke kunstenaar uit boomstammen zijn gezaagd. In de afdaling zullen nog meer van deze kunstwerken te zien zijn, maar deze schiet je makkelijk voorbij vanwege je snelheid bergaf.

Een bord pasta bovenop en daarna afdalen

Na een heerlijke pastamaaltijd in het “Rifugio” beginnen we aan de afdaling van 25 km richting Berzo Demo. Het is belangrijk de eerste 10 km behoorlijk alert te zijn. De weg is smal en op sommige plaatsen steil en er kan los grind liggen. Het is wel weer een mooie route die gedeeltelijk door bosrijk gebied gaat. Het laatste deel van de pas is er de kans om ontspannen te dalen. Na de afdaling volgt nog de route door het dal terug naar Breno. Het spectaculairste deel zit er inmiddels op maar het is rustig nagenieten langs de vele dorpjes.

Conclusie

Dit is een route bij uitstek om als toeristisch uitstapje te fietsen. We hebben genoten van het mooie landschap, vooral het laatste deel van de Vivionepas. Desalniettemin was het voor ons zeker een uitdaging om deze pas met de fiets over te komen.

Gerrit ter Horst, 63 jaar, liefhebber