Wat een heerlijk weekend. Het tweede fietsweekend op rij met Rudi Rides. Een paar nieuwe gezichten, maar veel terugkerende deelnemers, wat mooi. We hebben veel meegemaakt, veel gefietst, maar vooral veel gelachen en lekker gegeten.
Vrijdag: keuze voor een extra fietstocht of een extra biertje
Het begon al vrijdagmiddag. Met een goede ontvangst van de gastheer Victor van onze bed & breakfast. De deelnemers waren gretig en druppelden al in de middag binnen om al aan de eerste fietstocht te beginnen. kortingicieel begint het weekend pas na het avondeten, maar 5 van de 7 deelnemers waren er ruim daarvoor en dat was geen enkel probleem. De fanatiekelingen hadden een fietsroute van 55 kilometer uitgezet en konden al het Limburgs heuvelland verkennen. Onder andere de uitkijktoren bij Mesch voor een panoramisch uitzicht.
De B&B is goed ingericht voor fietsers en werd enthousiast ontvangen door de deelnemers. De bewaakte fietsenstalling met werkplaats is echt een unique selling point. En daarnaast staat er Kwaremont bier op de tap: heerlijk verfrissend voor na een mooie fietstocht, of op de avond ervoor. Het avondeten was heerlijk en de porties waren groot genoeg om alle verbrande energie aan te vullen en alvast voor te bereiden op de eerste route van zaterdag: 75 kilometer en 900 hoogtemeters.
Later op de avond werd het ook al even diepzinnig om voor iedereen de zin van het leven te bespreken. Er kwamen spreuken voorbij als: ‘trots zijn op wat je hebt gedaan en doet’, ‘doen wat je leuk vindt’, of ‘tevreden zijn en niet altijd geluk nastreven’. Het werd niet al te laat en iedereen kon een lange nacht maken.
Het ontbijt was allerheerlijkst. Voor de lange toertochten maakt Victor op Roemeens recept de beste pannenkoeken (tip: alleen op de zaterdag!). Hier werd goed van gegeten en daarom was de stapel binnen no-time op. De perfecte voorbereiding voor een mooie tocht. Er werd alvast gekeken naar wat de zwaarste punten van de route zouden zijn, en hoe de energie het best verdeeld kon worden. Zou het venijn in de staart zitten? Er werd gespeculeerd over de langste klim: de Camerig. Uiteindelijk bleek de moeilijkste de klim terug naar Gulpen: de bergweg richting het Jean Nelissen monument. Dat werd kort zigzaggen over het asfalt.
Het weer was ook heerlijk, maar arm- en beenstukken waren wel noodzakelijk vanwege de frisse wind. Twee pauzes in de zon waren nodig tussendoor, en daar bleef het niet bij slechts één stuk vlaai! In de heuvels is het iets lastiger de groep bij elkaar te houden, maar het niveau lag zodanig dichtbij elkaar dat het wachten bovenaan goed te doen was. Er zaten in deze route een paar mooie klimmen, waaronder eerder genoemde Camerig, maar ook de Piemert, Loorberg, Gulperberg, Schweiberg, en nog een paar wegen: Daalhemmerweg, Savelsbos. Een aardig stukje Zuid-Limburg dus! Een fietsroute die zeker gaat terugkomen in volgende edities van Rudi Rides in Limburg.
De wind was vrij pittig op de open vlaktes en bracht ons ertoe om dichtbij elkaar te blijven en het laatste stuk rustig aan te doen. Om de laatste zon te pakken stopten we bij mijn favoriete kroeg in Zuid-Limburg, namelijk: Cafe aan de Kirk in Sibbe. Hier kom ik al vier jaar enkele keren en op elk fietsweekend. Hierbij viel vooral. de Victoriavlaai met gesloten deksel (zie hiernaast) in de smaak. Deze kenmerkt zich onder andere door een knapperig amandelschaafsel bovenop en een abrikoos of appelvulling. Heerlijk!
Het hoogtepunt van de avond was het Italiaanse driegangendiner, met heerlijk huisgemaakte tomatensoep en pitabrood, een vullende lasagne, en veel sorbetijs met chocola en slagroom. De koffie kon de after dinner dip moeilijk voorkomen en om 22:00 was het bedtijd.
Zondag: fietsen langs het vliegveld en eindigen op de Keuteberg & Doodeman
Vanwege de kou was de route iets ingekort. Liever iets korter fietsen en eventueel een lus eraan, dan tegen je zin in nog zien thuis te komen. Dat is hoe het is afgesproken met elkaar, dus was iedereen tevreden. Het was de tweede (of derde) prachtige route van het weekend. Iets minder hoogtemeters, maar er zaten zeker enkele klimmetjes in. Er was een pauze ingelast in Klimmen, voor vlaai en een kroket, en daarna via de Vanafberg afdalen richting Schin op Geul en Stokhem. En je denkt misschien: ja dat ken ik, want daar zijn wat beruchte hellingen. Dit keer werd gekozen voor het beklimmen van de Dodemanweg, ook wel Doodeman genoemd. 1 kilometer lang met gemiddeld 7.5% en het steilste stuk meer dan 14% volgens Climbfinder.
Iedereen ging de uitdaging aan en kwam uiteindelijk boven. Met slechts een voetje aan de grond voor een enkeling. Verder was het alleen maar fijn om dit als een van de laatste klimmen te hebben. De liefhebbers die als eerst boven was ging nog via de Keutenberg naar beneden en omhoog. De rest daalde rustig af om vanaf daar de laatste klim de Sibbergrubbe te doen. Vanaf daar was de B&B binnen handbereik. Alleen wilde een drietal afsluiten met een toegift de Brakke berg omhoog. Als laatst konden we in stijl afsluiten in de zon met een laatste vlaai van Victor. Een geslaagd weekend Limburg. Met lekker eten, verfrissende bieren en andere dranken, leuke fietsroutes met voldoende lokale informatie van de Limburgse gids, en een ongedwongen sfeer in een groep liefhebbers van natuur en fietsen. Dat allemaal in één weekend! Ben jij er ook bij binnenkort? Er zijn elk voorjaar en najaar beperkte plaatsen vrij. Kijk snel op de weekendpagina om je gratis te registreren.