Heenreis naar Zuid-Italië met de trein

Introductie

In een vorig blog schreef ik al welke routes we in Zuid-Italië zouden gaan fietsen en wat voor moois we allemaal tegen gaan komen. Nu dan kan ik de echte ervaring vertellen met veel meer insider details. In het kort: het was voor mij nog mooier dan verwacht, de klimmetjes waren soms iets steiler dan verwacht, het eten was overal lekker en vers, en iedereen is aardig. Gecombineerd met een prachtig bloeiende lente was het een ervaring om niet te vergeten en doet mij bedenken: volgend jaar april wil ik hier weer fietsen. Wat denk jij?

Eerst de nachttrein

De start voor de fietstocht was in Bari, op ongeveer 6 uur van Bologna, gelegen in Puglia/Apullië. Om daar te komen moet je met de nachttrein vanuit Nederland komen. Deze reis is zoals verwacht soepel verlopen, en als je wakker wordt in Zwitserland en je kijkt naar buiten en je cirkelt om kleine watervallen van de rijn heen dan is je vakantie al in volle gang.

Een stop in Bologna?

Een tussenstop in Bologna is een must, want dat is een stad met een warme sfeer. Ik voelde me er direct thuis. Misschien omdat het me deed denken aan Utrecht: een groot dorp met studenten en een ‘buzz’ tijdens de avonden. Goede restaurants zijn in grote getale aanwezig en zolang je piazza maggiore vermijdt dan valt het met de mensen ook mee. Verblijf in de stad of in een agriturismo buiten de stad: allebei heeft zijn voordelen en wat moois om te fietsen. Het zijn in deze buurt geen lange klimmen, maar de Italianen schromen niet om wegen aan te leggen met stukken 16% helling. Probeer deze route of deze route om je kuiten alvast goed te trainen. Deze fietsroutes zijn 100% verhard en hebben allebei minimaal 1000 hoogtemeters.

Aankomst in Bari

In Bari was het aan de frisse kant. In Bologna liep ik met een T-shirt vanaf een uurtje of 11, maar in Bari was het nodig iets langs aan te hebben. In de avond koelde het af en droegen we thermoshirts (van de fiets) naar het restaurant. Gelukkig zaten we op een centrale plek in het historische centrum (in de pastastraat) en hoefden we niet ver te lopen voor een rondje sightseeing. ‘s Ochtends was het in de zon en uit de wind (op het dakterras van ons heerlijke B&B Murex – een 9.7 op Boeken) was het heerlijk, en uiteindelijk konden we tijdens het fietsen ook in kort-kort fietsen. Fietsen langs de Adriatische kust Met de warme zon op ons hoofd, en onze neus in de zeewind fietsen we langs de kust. Het fietspad is soms gescheiden van de autoweg en soms niet. Auto’s toeteren altijd even als ze willen inhalen en dat is niet zoals in Nederland dat zij zich ergeren, maar het wordt gebruikt als ‘bel’: ‘pas op, ik kom even passeren’. Eigenlijk heel fijn, want dan concentreer je je net wat meer op de weg en kan de auto veilig passeren. Misschien schrik je de eerste keer, maar het went heel snel.

Polignano a Mare

Als we een uur geen mensen hebben gezien komen we aan in Polignano a Mare. De brug met uitzicht op het idyllische strand is druk en we verlaten dit centrum snel weer na een selfie, maar niet voordat we een caffe en een dolce hebben gehad bij Malikafe. Een stoere Italiaanse barman en een leuke serveerster heten je welkom in een rustige wijk van deze stad. Het is rustig, het is een zonnig terras, en we genieten van onze eerste lunch. Dit is hoe het is bij Rudi Rides: ontspannen, buiten de massa’s, en in een open sfeer om helemaal zen te worden. Olijfgaarden overal Vooraf dacht ik dat Puglia – bekend vanwege de fantastische wijnen – alleen maar uit wijngaarden zou bestaan. Zoals ik tussen Riva del Garda en Trento fietste in Noord-Italië tussen de volle druiventrossen afgewisseld met appelbomen dacht ik het hier aan te treffen. Direct aan de kust landinwaarts is dat niet het geval, maar het is niet minder mooi. Overal mooie olijfgaarden terwijl wij ertussen fietsen op smalle landweggetjes.

Ostuni en omgeving

De eerste mensen die we weer tegenkomen zijn een paar verdwaalde toeristen in Ostuni. Een mooie plek om wat te eten, bijvoorbeeld bij Drogheria Pugliese. De enige plek met normale muziek in het centrum van Ostuni. Verder is er weinig te beleven en vertrekken we naar onze B&B, die – zoals je wellicht verwacht – tussen de olijfbomen ligt: (Lama di Galizia – een 9.6 op Boeken)

De trulli in Puglia

Puglia staat vol met typische ronde huizen met een kegelvormig dak. Deze stammen uit een tijd dat er belasting werd geheven in Puglia op bepaalde huizen, maar met een trullo hoefde je niet deze belasting te betalen. Zo wilde iedereen een trullo en staat het landschap er vol mee. Niet altijd op logische plaatsen bij elkaar, maar ook willekeurig in een weiland. Sommige zijn ingestort, andere zijn gerestaureerd. Er zijn stukken bij aangebouwd om de huizen beter bewoonbaar te maken en het heeft iets gezelligs. Richting Ceglie Messapica en daarna Martina Franca zie je naast graslanden vooral deze huizen. Een ander mooi effect is dat de omheining bestaat uit stenen muurtjes, in dezelfde stijl als de trulli. Wij fietsten hier en zijn bevriend geraakt met Mario, de tweede persoon die goed Engels sprak in dit deel van het land. Wij gidsten hem naar Martina Franca en hadden de beste tweede lunch ooit: verse lasagna en allemaal antipasti. Zo heerlijk! En dat allemaal in twee dagen tijd (plus een dag Bologna).

In september zijn de omstandigheden vergelijkbaar (temperatuur en zon) en je kan er ook in 2023 weer bij zijn. Als het je wat lijkt kijk dan op de reispagina voor meer informatie: Binnenkort het vervolg naar Matera, de bergen in Zuid-Italië en natuurlijk de Amalfikust. Tot snel! Wil je ook alle filmpjes zien. Bekijk dan het hoogtepunt ‘Zuid-Italië’ op Instagram.

Op dit moment is deel 2 van de fietsvakantie nog niet geschreven (16-01-2023), maar een mooi alternatief is de volledige ervaring van een deelnemer van Rudi Rides in Zuid-Italië: Lees deze ervaring hier.