Dat was het dan! De kop is eraf. De langverwachte start van het fietsseizoen bij Rudi Rides. Met een groep van vijf – 2 mannen, 3 vrouwen – waren wij even helemaal ‘weg’ van alle drukte. Een weekend op een gezellige, kleine bed & breakfast nabij de Posbank in Rheden, tegen de Duitse grens aan. Hoe was dat? Aan het begin werd al duidelijk dat er niet al teveel aandacht was voor de fietsen bij aankomst. Er was des te meer interesse in de groep en een kleine borrel. Iedereen had zich individueel opgegeven en stond mede daardoor open om elkaar te leren kennen. De lichte spanning was er al snel af en het werd erg gezellig. De een was een weekend weg van het drukke gezinsleven, de ander weg van de drukke hoofdstad. Wat heerlijk is het dan om in deze huiskamersfeer even over iets anders te praten.

Dag 1: Fietsroute dijk & Posbank

Ontspannen fietstocht zonder grote drukte

Na een zeer uitgebreid ontbijt van de gastheer (en de verhalen over de boerderij) waren wij klaar om te vertrekken. Het eerste stuk ging rustig over de dijk. De lentezon was aanwezig en was een aangename bijkomstigheid. De uitzichten op de natuurgebieden/uiterwaarden van de Nederrijn zijn gelijk al prachtig. In combinatie met de schattige dorpen waar je doorheen fietst een perfecte start van een fietstocht. Na een ruim half uur staken we de IJssel over, en fietsten we tussen Rheden en Velp door om aan onze eerste hoogtemeters te beginnen. Zo vroeg in het seizoen zijn er op zaterdag niet veel mensen, perfect dus om in het voorseizoen hier te zijn. Voor sommige deelnemers was het een feest der herkenning, na lange tijd weer op de Posbank; voor anderen was het nieuw en een misschien nog groter feest. Behalve dan dat iemand al juichend bovenkwam op de eerste klim, maar bleek dat zij nog maar halverwege was.

Meer prachtige foto’s van de Posbank op Instagram

De klassiekers van de Veluwe rondom de Posbank

Op de fietsroute waren de usual suspects weer van de partij: Beekhuizenseweg, Schietbergseweg en Snippendaalseweg, het Paviljoen bovenop de Posbank, uiteraard De Steeg – dit keer bergaf in het parcours opgenomen. De deelnemers waren toe aan een stop ter hoogte van de Carolinahoeve, een prachtig restaurant midden in een grasland en omgeven door de bossen van de Veluwezoom. Het was lichtbewolkt, maar wel terrasweer, dus zaten we dan buiten, en konden we zelfs een beetje onze vitamine D tekorten aanvullen.

De menukaart van de Carolinahoeve is vernieuwd en heeft afscheid genomen van de pannenkoeken. Voor wielrenners hebben ze nu meer keus voor een iets beter verteerbaars: voornamelijk tosti’s en taartjes. Dat was feest. Het laatste stuk voerde ons langs de achterzijde van de Posbank, waar we uitkwamen in Rozendaal om vanaf daar weer richting de IJssel te fietsen om uit te komen bij onze eindbestemming. De teller gaf 81 kilometer aan en een gemiddelde van 24 km/h, keurig!

Genieten van een driegangendiner

Na de douche konden we daar nog tot in de vooravond van de zon te genieten, op het terras voor de bed and breakfast. Het avondeten was vegetarisch, maar daardoor zeker niet minder bourgondisch. De gastheer had zich flink uitgesloofd voor een driegangendiner. Helaas zijn er geen foto’s van, maar de bietencarpaccio, preitaart met falafel, paarse aardappels, salade, en de altijd succesvolle tiramisu waren een genot voor de maag, en waren een perfecte herstelmaaltijd. Er is veel gegeten, misschien wel teveel. Maar dat is goed: want ook met 81 kilometer en ons gemiddelde moesten de reserves goed aangevuld worden.

Dag 2: Fietsroute door de Duitse bossen

Zondag was zoals een zondag hoort te zijn. Het begon iets frisser dan de zaterdag. Bewolkt bij de start, maar dat mocht de pret niet drukken – zie foto. Dit keer ging de fietsroute richting het oosten en kwamen we al snel in Duitsland, waar de Elterberg op ons lag te wachten. Helaas niet voordat een detour ons een klein stuk door een goed begaanbaar stuk off-road stuk liet gaan. Een verrassing die misschien bedoeld, misschien onbedoeld was. Zowel hier als verderop op de route zagen we de knoppen al op de bomen, een teken dat het weer echt gaat leven. Daarna konden we bij Uitspanning ‘t Peeske terecht voor een pre-lunch. En zo waar verdwenen alle wolken, en ging de zon schijnen voor de rest van de dag.

Het aanzicht was totaal anders dan in oktober toen ik hier voor het laatst was, en dat maakt het zo leuk om het hele jaar door te fietsen. Het is altijd weer anders. Zo ook de taartjes op de kaart bij ‘t Peeske, zodat er weer genoeg keus was voor de zoetekauw (amarettotaart) en ook de gezonde hap (mosterdsoep).

De laatste kilometers was voor sommige deelnemers nog even doorbijten: de conditie was toch wat verder achteruit gegaan door de winter (of COVID?), maar bij Kade 7 was er ruim tijd om weer bij te komen met een vullende lunch. De deelnemers konden rollend naar de accommodatie terug, om nog op te frissen en een drankje te nuttigen, maar daarna kon iedereen moe maar voldaan naar zijn of haar huis. Een mooie start van dit fietsseizoen met Rudi Rides. Ik denk dat deze onbekenden voor elkaar voorafgaand aan dit weekend elkaar zeker nog weer gaan zien, misschien wel op een volgende vakantie van Rudi Rides, of anders daarbuiten. Nummers zijn uitgewisseld, dus dat is in ieder geval geslaagd.

De lessen

Degene die het meest eet ‘s avonds is op zondag de winnaar Bewaar nog wat energie voor over de dijk terug Er is nog wat werk aan de winkel voor de conditie, maar het is een goede eerste stap zo vroeg in het seizoen. Wil je nu ook zo’n weekend meemaken? Dat kan weer in het voorjaar of najaar, zowel over de Posbank of (voor meer hoogtemeters) in Zuid-Limburg.