Mijn 1e ervaring in de Franse Alpen: onvergetelijk

Fietsers voor bord van Col du Lautaret in de Franse Alpen omlijst met een gele fiets

Introductie

Zonder enige fietservaring in de bergen met een groep onbekenden op vakantie naar de Franse Alpen? Als je me een jaar geleden had gezegd dat ik dat in juni 2023 zou gaan doen zou ik dat niet geloofd hebben. 

Spoiler alert: ik ben gegaan!

Een van de redenen dat ik tóch ben gegaan, is wat mij betreft meteen één van de grootste prés van Rudi Rides, want het was de persoonlijke benadering van Rutger, en alle tijd die hij nam voorafgaand aan de reis, die de twijfel wegnam en me overtuigde om mee te gaan op deze fietsvakantie, die onvergetelijk zou worden.

Fietsers voor bord van Col du Lautaret in de Franse Alpen omlijst met een gele fiets
Onze groep in juni 2023, mede daardoor, werd mijn eerste bergervaring een onvergetlijke.

De heenreis naar de Franse Alpen

Samen met de auto naar Le-Bourg d’Oisans

De reis naar Zuid-Frankrijk is een hele onderneming, maar dankzij de appgroep voorafgaand vinden de meeste deelnemers elkaar om samen te rijden. Gedurende de zaterdagmiddag komt een mix van beginnende en meer ervaren bergfietsers samen in het prachtige Bourg d’Oisans, pal aan de voet van de Alpe D’Huez. 

Aankomst bij de accommodatie

De accommodatie was als uit een ansichtkaart: met een balkon rondom het deels houten huis en omringd door indrukwekkende bergen. Ook binnen, met de vele kamers en badkamers en mooie keuken met eethoek, is het een fijne, knusse plek. Een tien!

Verse ingrediënten uitgestald bij een kookeiland in een moderne keuken.
Alle verse producten voor een gezonde en lekkere week

Kennismaking met de deelnemers

Het genieten begint direct buiten, onder de luifel aan de picknickbank, waar we beter kennis met elkaar maken. Rutger blijkt niet alleen reisbegeleider, maar ook de kok van deze vakantie, en op de eerste avond maken zijn kookkunsten direct indruk. En buiten eten en drinken is natuurlijk per definitie genieten. 

Eerste briefing

Rutger geeft ons een briefing voor de volgende dag, met de route, het hoogteprofiel en tips voor de dag. Laat wordt het deze avond niet, want morgen is fietsdag één!

De eerste bergen

Samen ontspannen ontbijten

Zondagmorgen begint ontspannen met een gezamenlijk ontbijt van havermout met fruit en vers (stok)brood van de lokale Franse bakker, natuurlijk met verse koffie. Vanaf het eerste moment heerst er gezelligheid en saamhorigheid, wat wordt versterkt door het samen zitten aan de ontbijttafel en het dekken en afruimen van de tafel. Kleine dingen, maar geweldig voor het groepsgevoel.

Verschillende soorten croissants bij een Franse bakker
Zoals een bakker er alleen in Frankrijk uit kan zien: allerlei soorten verse croissants en andere bakproducten.

Allerlei fietsen en fietskleding

Op naar de bergen. Een scala aan fietskleding en fietsen passeren de revue. Er is genoeg variatie in de fietsen, maar daarover wordt verder weinig gepraat, want bij Rudi Rides draait het daar niet om. Een fiets is slechts een middel, en iedere racefietser die dat begrijpt is meer dan welkom op deze fietsvakanties. In een treintje fietsen we langs de rivier, met overal om je heen bergen, een geweldige start. 

Fietsers op een fietspad langs een rivier de Romanche vlakbij Le-Bourg d'Oisans
Een ontspannen start op een fietspad langs de rivier de Romanche

Splitsing in twee kleine groepen

De snellere, meer ervaren (berg)fietsers gaan onder begeleiding een eigen route met meer cols fietsen (eerst richting Oulles), terwijl de beginnende bergfietsers zich op de enige klim van de dag focust: Col d’Ornon. Een mooie col om gevoel te krijgen voor het fietsen tegen een berg op. 

Profiel van beklimming Col d'Ornon met stijgingspercentages per halve kilometer van Climbfinder
Profiel van beklimming van Col d’Ornon. Fotocredits: Climbfinder.com

Handige tips tijdens de beklimming

Best spannend als je dat nog nooit hebt gedaan, maar het doen is de enige manier om het te leren, daar kom ik al snel achter. Rutger blijft bij deze groep en geeft tips over ademhaling, eigen tempo rijden en het blijven drinken tijdens het klimmen.

Fietsen in juni

Voor de Franse Alpen is juni de beste maand. Sommige hoge cols, zoals de Galibier zijn net geopend. Toch kan het al snel warm worden, dat was ook het geval bij ons. Mede de juniwarmte maakte mijn eerste beklimming pittig, maar daar is de top al. Onwerkelijk om dan naast zo’n hoogtemeterbordje te staan met de bekende felgekleurde stickers en te beseffen dat je je eerste col bent op gefietst!

Col d'Ornon colbord met op achtergrond twee wielrenners.
Gearriveerd bij mijn eerste colbord van Col d’Ornon

Afdalen met veel remmen

Daarna nog een leermoment: dalen, een tweede spannende hobbel om te nemen. De primaire reactie is om constant in de remmen te knijpen, heel logisch. Deze eerste afdaling gaat daarom langzaam. Gelukkig is ook hier de begeleiding niet ver, en Peter of Rutger staan om de zoveel bochten te kijken hoe je daalt. Daar stoppen we dan en krijg ik te horen wat goed gaat, en wat minder. Daarna vervolgen we ons parcours weer met nieuwe tips, en zo gaat dit de hele afdaling door. Deze tips hebben mij erg geholpen. 

Na de fietsrit: eten, drinken en genieten

Voor de beginnelingen is het hierna klaar. Douchen, lunchen in het enorm charmante centrumpje van Bourg d’Oisans, en daarna weer samenkomen met de andere deelnemers. Buiten onder de luifel wisselen we verhalen van de dag uit, genieten van een welverdiend drankje en daarna mogen we opnieuw toetasten met een heerlijke gezonde maaltijd van Rutger. Dat genieten, dat gaat moeiteloos!

Col du Lautaret en Col du Galibier

Op naar het bergmeer Lac du Chambon

Een grote dag, want vandaag is het de beurt aan een echt imponerende berg: de beroemde Galibier. Ondergetekende begint, als snelle leerling, veel rustiger dan de dag ervoor en in een vast groepje van vier beklimmen we rustig maar gestaag de Col du Lautaret. Even nog een groepsfoto bij een prachtig stuwmeer (Lac du Chambon) en weer door. Elke paar meter lijkt het landschap te veranderen en het is een adembenemende rit naar boven, waar we door het rustige tempo volop de ogen bij uit kunnen kijken.

Wielrenners bij Lac du Chambon in de Franse Alpen
Na het rustige begin even uitrusten bij Lac du Chambon

Koffie bij La Meije met uizicht op gletsjers

Halverwege de Col du Lautaret komt de gezamenlijk pauze, samen buiten in de felle zon met schitterend uitzicht op een gletsjer. Een onvergetelijk moment! We nemen rustig de tijd om te inventariseren hoe iedereen zich voelt. De ‘snelle groep’ vertrekt alweer wat eerder, maar toch leuk om als gehele groep te pauzeren.

Gletsjers van La Meije met op voorgrond een lantaarnpaal in de Franse Alpen.
Uitizicht op La Meije tijdens de pauze. Fotocredits: Ruben Klink.
Terras met wielrenners en een fiets in La Meije tijdens een pauze. Franse Alpen Rudi Rides
Uitrusten halverwege de Col du Lauteret met een geweldig uitzicht

De eerste top bereikt

Verder klimmen, zelfde tempo, goed blijven eten en drinken, het lijkt wel alsof ik dit al jaren doe. Terwijl gisteren pas mijn eerste dag was. Het is echt waar als je rustig blijft fietsen en trap na trap blijft doorfietsen. Want daar is ineens de top van de Lautaret (2058m)!

Fietsers voor bord van Col du Lautaret in de Franse Alpen omlijst met een gele fiets
Col du Lautaret: verder door naar boven om nog 500m te klimmen?

Verder door naar boven?

De Col du Galibier ligt in het verlengde van de Lautaret, zonder eerst nog af te dalen. De ervaren groep gaat direct door naar en met het zelfvertrouwen dat is getankt op de eerste klim deze dag besluit ik ook mee te gaan. Met een nieuw fietsmaatje die hetzelfde tempo fietst gaan we de uitdaging aan. Uiteraard onder toeziend oog van Rutger, die al fietsend de deelnemers in de gaten houdt, een prettig gevoel.

De in sneeuw gehulde Galibier

Het klimmen is een onvergetelijke ervaring; uitdagend natuurlijk, maar de omgeving is onbeschrijflijk mooi. Hoe ik bij de Col d’Ornon beschrijf dat de juniwarmte het lastig maakt, zie je hier waarom de toppen pas net open zijn: de laatste sneeuwval van eind mei is nog zichtbaar, en de wegen zijn net schoongeveegd. De kou van de sneeuw zorgt voor een fijne afkoeling.

Marmotten op de Col du Galibier vlakbij hun verblijfplaats. Franse Alpen.
De support kwam soms uit onverwachte hoek. Hier een marmot in het wild.
Twee fietsers onderweg naar de top van de Galbier in de Franse Alpen
Onderweg naar de top: rustig doortrappen samen met mijn nieuwe fietsmaatje

Ontlading op de top

De ontlading boven op de top van de indrukwekkende Galibier, waar de rest van de groep nog staat om ons aan te moedigen, is enorm. Gelukt! Wie had dat gedacht een paar weken terug? Ik blijf mezelf verbazen dit jaar.

Groep wielrenners op Col du Galibier met op achtergrond veel sneeuw. In juni.
Zo hoog kwam de sneeuw vlakbij de top van de Galibier
Groepsfoto bij Col du Galibier in de Franse Alpen met een groep wielrenners van Rudi Rides
Ontlading op de top en natuurlijk een groepsfoto

Spannende afdaling is nodig voor zelfvertrouwen

De Galibier afdalen is, eerlijk gezegd, behoorlijk spannend, want zo’n fikse berg af (met lange rechte stukken van 10%) gaat toch erg hard. Misschien overbodig om te melden: maar ook hier is de begeleiding in de buurt en nu, enige maanden later (en vele afdalingen verder), kan ik oprecht zeggen dat deze specifieke spannende afdaling nodig is geweest om mijn zelfvertrouwen te kweken om voorgoed ontspannen en snel af te dalen.

Lunchen tussen de motorrijders

Een welverdiende lunch op de top van de Lautaret, waar meer motorrijders dan fietsers zich verzameld hebben. Daarna volgt de afdaling terug naar Bourg d’Oisans: opnieuw oefenen, af en toe stil te staan voor motorische aanpassingen en om tegelijkertijd de mooie omgeving in mij op te nemen.

Terugkomst in het huisje

Bij terugkomst bij de accommodatie is het groepsgevoel groot; iedereen is trots op iedereen en deelt weer verhalen en ervaringen van deze indrukwekkende dag. Het avondeten gaat er na zo veel inspanning uitstekend in en de oogjes gaan op tijd toe, want moe zijn we wel!

Rustdag

Echt vakantiegevoel

Voor Nederlanders die hooguit wat heuveltjes kunnen bedwingen komt de rustdag na twee dagen serieus klimmen als geroepen. Ieder kiest een eigen invulling van de dag, van lezen tot wandelen en dutjes doen. De accommodatie daar in die bergen en het prachtige weer zorgen voor een waar vakantiegevoel.

Samen lunchen

De hele groep, die het onderling uitstekend met elkaar kan vinden, besluit te gaan lunchen in het dorpscentrum, op een terras in het Franse zonnetje. En er is natuurlijk tijd om te shoppen voor souvenirs en fietsaccessoires!

Alpe d’Huez, Sarenne en Les Deux Alpes

Voor de derde etappe stond eigenlijk de Croix de Fer op het programma, maar vanwege het voorspelde slechte weer op donderdag wordt het programma gewijzigd, zodat we in ieder geval de allerbekendste col in de Franse Alpen, de Alpe d’Huez, kunnen fietsen. Oftewel, ineens D-Dag!

De 21 bochten van de Alpe d’Huez

Zoals gezegd ligt de accommodatie zo ongeveer aan de voet van deze legendarische berg en is de groep gedwongen wat op en neer te fietsen om toch warm te worden (zo dichtbij, dus!). En daar is dan het begin, meteen steil en uitdagend, maar ieder vindt weer het eigen ritme en klimt de eigen klim door de 21 beroemde bochten. De een na de ander arriveert op de top en met zijn allen wachten we op de laatste klimmer, om die met groots vertoon te onthalen. Een toonbeeld van de saamhorigheid van deze groep!

Traktatie op de top

Volgende stop: koffie en gebak, heerlijk. Een deel van de groep keert terug naar de accommodatie, maar het grootste gedeelte klimt met een begeleider een stukje verder om de prachtige en veel rustigere route naar de Col de Sarenne te bedwingen. Best pittig, zeker na zo veel hoogtemeters, maar weer een heel andere klim en ook hier wordt de top gehaald! Daarna een spannende, technisch uitdagende afdaling, die je rustig en geconcentreerd op eigen tempo moet doen.

Groepsfoto Rudi Rides bovenop de Alpe d'Huez bij het bekende huisje met Tour de France bord
Iedereen bij elkaar bovenop de Alpe d’Huez na een moedige inspanning van ruim 12 kilometer
Groepsfoto in een koffietent bovenop de Alpe d'Huez met Rudi Rides
Een welverdiende traktatie bovenop de Alpe d’Huez

De keus: doorgaan naar Les Deux Alpes of naar huis?

Op een uitzichtpunt met schitterend zicht op het stuwmeer ver in de diepte is de splitsing: doorgaan of niet? Dankzij goed advies en met vertrouwen heb ik toch besloten door te klimmen naar de laatste top van de dag. En dus nog een laatste krachtinspanning, met zijn drieën, om ook Les Deux Alpes aan de collectie toe te voegen, en een onbeschrijflijk mooie afdaling die de pittige klim het meer dan waard maakt. Wat een dag!

Col du Sarenne groepsfoto naast colbord met drie wielrenners
Col du Sarenne: een korte beklimming als je vanaf de top van de Alpe d’Huez komt.
Wielrenners in Franse Alpen maken groepsfoto met selfie
Tussen de Col du Sarenne en de beklimming Les Deux Alpes, nog steeds als groep bij elkaar

Culinair genieten aan het diner

In de avond genieten we wéér – het wordt bijna vanzelfsprekend – van de heerlijke maaltijd die Rutger voor ons heeft bereid: bijzonder smaakvol, gezond, gericht op herstel en natuurlijk volledig homemade! Met als meest bijzondere het dessert: een échte Tiramisu. De Italiaanse sporen komen zelfs hier in de Franse Alpenreis goed door.

Dessert Tiramisu met lange vingers in glazen als een kelk

De laatste dagen: Helaas wat regen

Op de laatste fietsdag blijken de voorspellingen helaas waar: de bergen zijn gehuld in sluier en nagenoeg de hele dag regent het. De fietsen worden niet meer aangeraakt. Er wordt een wasje gedraaid, hier en daar opgeruimd, restjes gegeten voor de lunch en een paar besluiten de regen te trotseren om nog even van het dorpscentrum te genieten.

Zonder fietsen ook gezellig

Eén van de fietsdagen valt dus in het water, maar dankzij de mooie accommodatie en de fijne groep is het desondanks een fijne, rustige vakantiedag.

De laatste avond

De laatste avond samen is uitermate gezellig, met – natuurlijk – een heerlijke maaltijd, mooie en open verhalen en een wijntje ter afsluiting. Het wordt gezellig laat, een fijne afsluiting van een onvergetelijke vakantie met een prettige groep fietsliefhebbers die aan het begin van de week alleen het fietsen gemeen hadden, maar nu een reeks prachtige herinneringen met elkaar hebben gemaakt die zorgen voor verbinding en nieuwe vriendschappen.

Terugreis naar huis

De vroege ochtend van vertrek komt onvermijdelijk en met een laatste gezamenlijk ontbijt met vers lekkers van de Franse bakker sluiten we de vakantie af. Bagage inladen, fietsen op de dragers, afscheid en op naar Nederland. De Franse bergen liggen al snel achter ons, maar de herinneringen aan deze fietstochten, deze mensen en deze accommodatie zullen we nog lang bij ons dragen.

Ook mee naar de Franse Alpen in 2024?

Dit jaar gaan we weer naar de Franse Alpen met een groepsreis. Je kiest elke dag voor 40 of 80 kilometer. Je fietst alle bekende cols in de omgeving, en als je voor het eerst bent dan krijg je alle benodigde begeleiding om ontspannen berg op, en zeker ook bergaf te kunnen fietsen. Lees vooral nog de blog: Voor de eerste keer fietsen in de bergen. En je weet wat je te wachten staat. Zo niet? Dan kun je altijd bellen.

Schrijf je vrijblijvend in

Twee fietsers man en vrouw met bepakking op Galibier in Franse Alpen
Fiets jij komend jaar ook hier op de Col du Galibier?